Habilitacja - (łac. zdatność, zręczność) posiadające różny zakres, w zależności od sytuacji prawnej w danym kraju, uprawnienie do:
- samodzielnego nauczania w określonej uczelni (wydziale) w zakresie określonej dziedziny, często na stanowisku profesora,
- promowania kandydatów do stopnia naukowego doktora,
- recenzowania rozpraw lub dorobków w ramach postępowań o nadanie stopni naukowych.
W Polsce habilitacja jest najwyższym stopniem naukowym, po którym można jeszcze ubiegać się o tytuł naukowy profesora (zwany „profesurą belwederską” od Belwederu – pałacu, w którym prezydent niekiedy wręcza nominacje, lub „profesurą tytularną”). W części placówek naukowych łączy się z automatyczną zmianą etatu, czyli przeniesieniem na stanowisko profesora nadzwyczajnego.