Jan Czochralski – urodzony 23 października 1885 r. w Kcyni, zmarł 22 kwietnia 1953 r. w Poznaniu. Polski chemik, metaloznawca. Wynalazca metody otrzymywania monokryształów krzemu, nazwanej na jego cześć „metodą Czochralskiego”. Metoda ta stanowi podstawę procesu produkcji układów scalonych.
Najczęściej cytowany polski uczony, radca Izby Przemysłowo-Handlowej w Warszawie w 1935 roku.
Od 16 roku życia był zafascynowany chemią. Życie naukowe spędził w Berlinie, Frankfurcie nad Menem, w Niemczech i w Polsce (w Warszawie). W 1916 roku opracował przełomową dla nauki, (a także swojej kariery naukowej), metodę Czochralskiego, która do dziś jest powszechnie wykorzystywana w procesie wzrostu monokryształów. Odkrycie to zapewniło naukowcu znaczącą pozycję w nauce i technologii.
W 1924 roku Czochralski odkrył swój drugi, istotny dla nauki wynalazek – stop metalu, doskonale nadający się na panewki do produkcji ślizgowych łożysk kolejowych (później znany jako bahnmetal lub metal B). Stop nie zawierał kosztownej i trudno dostępnej cyny. Metal B umożliwiał zwiększenie prędkości jazdy pociągów, co przyczyniło się do rozwoju przemysłu kolejowego w Niemczech, Polsce, Stanach Zjednoczonych i ZSRR. Patent Czochralskiego został wykupiony przez kolej niemiecką.
Po II wojnie światowej Jan Czochralski powrócił do rodzinnej Kcyni. Tam zmarł i został pochowany na Starym Cmentarzu.