Józef Hoffmann - urodził się 20 stycznia 1876 roku w Krakowie, zmarł 16 lutego 1957 roku w Los Angeles. Polski pianista, kompozytor, pedagog i wynalazca.
Dużą część swojego życia spędził mieszkając w Stanach Zjednoczonych. Dwukrotnie żonaty. Z pierwszą żoną, Marią Eustis, miał córkę, a z drugą, Betty Short, trzech synów.
Józef Hofmann bardzo wcześnie rozpoczął naukę gry na fortepianie i już jako ośmiolatek dawał koncerty przed publicznością warszawską, jako dziesięciolatek publicznością wielu krajów europejskich, a rok później także amerykańską. Po odbyciu w 1887 roku 52 koncertów w dziesięć tygodni, w wyniku protestu New York Society for the Prevention of Cruelty to Children (Nowojorskie Towarzystwo Zapobiegania Okrucieństwu Wobec Dzieci), podyktowanego obawą o jego zdrowie, musiał przerwać tournée. Udał się wtedy do Berlina, gdzie, dzięki stypendium Alfreda Corninga Clarka, odbył w latach 1888-1894 studia. W 1894 roku uzyskał I nagrodę na Konkursie imienia Antona Rubinsteina.
Opatentował ponad 70 wynalazków ściśle związanych z motoryzacją lub muzyką. Autor m.in urządzenia służącego do pomiaru siły nacisku palców pianisty, wycieraczki samochodowej i taboretu do fortepianu, z możliwością regulacji wysokości.