Jan Szczepanik - urodzony 13 czerwca 1872 roku w Rudnikach, zmarł 18 kwietnia 1926 roku w Tarnowie. Polski wynalazca, nazywany "polskim" lub "austriackim Edisonem”, „Leonardem da Vinci z Galicji” i „galicyjskim geniuszem”. Samouk w dziedzinie techniki. Autor ponad 50 wynalazków i kilkuset opatentowanych pomysłów technicznych z dziedziny fotografii barwnej, tkactwa czy telewizji.
Pierwsze wynalazki jakie opracował przeznaczone były dla przemysłu włókienniczego. Szczególnie zainteresował się technologią barwnego tkactwa, które w owym czasie ze względu na stopień skomplikowania wykonywane były przez sterowane kartami perforowanymi maszyny żakardowe. W 1896 roku Szczepanikowi udało się opracować tańszą od ówcześnie stosowanych fotoelektryczną metodą tkania wzorzystego. Zarówno Jan Szczepanik jak i Kazimierz Żegleń uważali się za jedynego wynalazcę kamizelki kuloodpornej.
Jan Szczepanik wynalazł również: telektroskop, system barwnego tkactwa, system barwnego filmu, system kolorowej fotografii oraz światłoczuły papier barwny. Wszystkie wynalazki tkackie Szczepanika opatentowano w Niemczech, Austrii, Anglii oraz Stanach Zjednoczonych, gdzie spotkały się z wielkim zainteresowaniem przemysłowców.